W wielu sytuacjach, kiedy decydujemy się na wizytę u psychologa, towarzyszy nam niepewność i obawa o to, co będzie się działo podczas sesji. Jednym z głównych lęków jest zakres pytań, jakie zostaną nam zadane. Ten artykuł ma na celu rozwianie tych obaw poprzez zapoznanie czytelnika z typowymi obszarami, które są często omawiane podczas rozmów terapeutycznych.

Wywiad anamnestyczny i badanie psychologiczne

Początkowa faza terapii często obejmuje tzw. wywiad anamnestyczny – jest to zbieranie informacji dotyczących życia pacjenta, jego stanu zdrowia, historii rodziny oraz innych kluczowych aspektów, które mogą mieć wpływ na jego aktualne samopoczucie i funkcjonowanie. Badanie psychologiczne natomiast skupia się na diagnozowaniu ewentualnych zaburzeń, testowaniu różnych aspektów funkcjonowania psychicznego oraz ocenie ogólnego stanu zdrowia psychicznego.

Przykładowo, osoba zgłaszająca problemy z pamięcią może być poddawana testom neuropsychologicznym, które ocenią zakres i rodzaj ewentualnych deficytów.

Czy pyta o przeszłość i traumatyczne wydarzenia?

Odpowiedź brzmi: tak, ale z pewnymi zastrzeżeniami. Terapeuci zdają sobie sprawę, że przywoływanie traumatycznych wspomnień może być bolesne. Z tego powodu, w trakcie sesji, dążą do budowania zaufania i nie naciskają na pacjenta. Ważne jest, aby pacjent czuł się komfortowo i gotowy do dzielenia się swoimi doświadczeniami. Jeśli terapeuta uzna to za konieczne, może zwrócić uwagę na przeszłe wydarzenia, które mają wpływ na aktualne samopoczucie pacjenta, ale zawsze z pełnym poszanowaniem jego granic.

Rodzina i relacje międzyludzkie

Nie ulega wątpliwości, że rodzina i relacje z najbliższymi wpływają na nasze funkcjonowanie. Pytania dotyczące dynamiki rodziny, jakości relacji z rodzicami, rodzeństwem czy partnerem są częste. Dlaczego? Ponieważ te relacje kształtują nas od najwcześniejszych lat życia i mogą mieć wpływ na nasze przekonania, postawy oraz zachowania w dorosłym życiu.

Życie zawodowe i zainteresowania

Kolejnym obszarem zainteresowania psychologa jest życie zawodowe pacjenta i jego zainteresowania. Praca, status zawodowy, relacje z przełożonymi i kolegami z pracy, stres i satysfakcja zawodowa – wszystko to może wpływać na nasze samopoczucie. Zainteresowania są ważne, ponieważ pozwalają terapeucie zrozumieć, co sprawia pacjentowi radość, jakie ma pasje i jakie aktywności są dla niego relaksujące.

Nastrój i zachowania ryzykowne

Stan emocjonalny pacjenta jest jednym z kluczowych obszarów diagnozy i terapii. Często pyta się o nastrój, uczucia, myśli samobójcze czy też odczucia beznadziejności. Ponadto, ważne są pytania dotyczące zachowań ryzykownych, takich jak nadużywanie alkoholu, narkotyków, ryzykowne zachowania seksualne czy też niebezpieczne dla zdrowia nawyki.